‘Het woord ‘opgeven’ komt niet voor in mijn woordenboek’
De Libanese Nabila is een sterke, krachtige vrouw, echtgenote, moeder én eigenaar van een kledingwinkel. Hoe groot de problemen ook zijn, opgeven is voor haar geen optie. Sterker nog: door alle uitdagingen wordt ze juist moediger.
Lange tijd waren haar man en 3 kinderen het enige dat telde voor Nabila. Ze leefde in een 'bubbel’ met haar gezin. Maar door alles wat zij meemaakte en de uitdagingen waar ze voor stond, veranderde ze en werd ze moediger. Nabila besloot het avontuur aan te gaan en opende op een paar meter van haar huis haar eigen kledingwinkel. ‘Het begon als een klein bedrijf, maar na verloop van tijd zijn we uitgebreid en hebben we een online winkel toegevoegd.’
Nabila geniet van haar werk, van de interactie die ze heeft met klanten en medewerkers. ‘Daarnaast ben ik ook erg blij dat mijn winkel werkgelegenheid creëert voor jonge mensen in mijn gemeenschap. Er mag dan wel een sociaaleconomische crisis zijn in mijn land, maar ik doe alles wat in mijn macht ligt om ervoor te zorgen dat de zaak overleeft en bloeit. Het is niet makkelijk, maar zo is het leven op dit moment nu eenmaal in Libanon.’
Het woord ‘opgeven’ komt niet voor in het woordenboek van de Libanese. Nabila: ‘Het leven van mijn gezin zou er heel anders uitzien zonder mijn onafhankelijkheid, mijn controle over onze financiën en de manier waarop ik de organisatie van mijn huishouden en mijn bedrijf combineer. Ik bescherm mijn gezin.’
Sterke vrouw
Naarmate Nabila ouder wordt, wordt ze voor haar gevoel sterker. ‘Mijn familie en vrienden vertrouwen me en zien me als een voorbeeld van een krachtig vrouwelijk rolmodel. Ik heb in mijn leven geleerd dat niet iedereen te vertrouwen is. Ik heb mensen gekend waarvan ik dacht dat ze mijn vrienden waren, maar die het tegenovergestelde bleken te zijn. Ik heb echter van deze ervaringen geleerd en ben voorzichtiger geworden.’
Het leven was niet altijd makkelijk. Er zijn tijden geweest waarin Nabila van binnen huilde. ‘Maar ik heb het nooit laten merken. Ik voel me kwetsbaar als ik het niet onder controle heb. Als dat gebeurt, neem ik de tijd, ga ik alleen zitten en zie ik de situatie onder ogen.’ Ze wil haar kwetsbaarheid niet laten zien aan anderen. Haar familie vertrouwt op haar en bewondert haar kracht. ‘Als er een probleem is, kijk ik naar mezelf in de spiegel en herinner ik mij eraan dat ik de situatie aankan. Als ik dat niet kan, zal onze familie gewoon uit elkaar vallen.’
Onafhankelijk en integer
Integriteit is voor Nabila de basis van een vrouw. Voor haar is een vrouw een echte vrouw als ze haar verantwoordelijkheden neemt. Nabila: ‘Als ze haar verantwoordelijkheden niet aankan, is ze geen echte vrouw. Voor mij persoonlijk betekent dit dat mijn man en ik al onze taken verdelen.’
Een sterke vrouw is volgens Nabila onafhankelijk. ‘Ze is vastbesloten haar doelen te bereiken. En als ze die bereikt heeft, is ze bereid nog verder te gaan. Ik zie mijn moeder als mijn rolmodel. Ze had duidelijke waarden en ze voedde haar gezin op volgens deze waarden. Mijn overleden vader was ook een inspiratie voor me. Hij was een groot man en een groot voorbeeld. Hij steunde me altijd en liet me de betekenis van onvoorwaardelijke opoffering zien. De mensen om mij heen, mijn naaste familie en vrienden, beschouwen mij als een goede luisteraar en een vrolijk en opgewekt mens. Iemand die hen troost in tijden van nood en die hen steunt zonder hen te veroordelen.’
De positie van vrouwen in de Libanese samenleving is in de loop van de tijd verbeterd. Nabila vindt dat vrouwen meer naar waarde worden geschat en dat ze meer bevoegdheden hebben gekregen. ‘Vrouwen hebben ook belangrijkere posities gekregen. We hebben nu bijvoorbeeld vrouwelijke ministers en vrouwelijke parlementsleden.’
Discriminatie ouderen
Nabila signaleert nog wel een probleem als het om de rechten van ouderen gaat. Op dat gebied moet er volgens haar nog veel gebeuren. ‘Ouderen worden nog steeds gemarginaliseerd. Ze krijgen geen uitkeringen en hun gezondheidszorg laat te wensen over.’
Ouder worden vindt de Libanese zelf ook spannend. Met het verstrijken van de tijd is ze bang om alleen gelaten te worden. Haar kinderen hebben het druk, ze hebben hun eigen leven en zijn bezig met hun carrière. ‘Ik hoop dat ik later word herinnerd als een ondersteunende vrouw. Iemand die anderen kracht gaf.’
Hoewel de jaren beginnen te tellen, heeft Nabila nog steeds dromen en plannen voor de toekomst. Ze wil haar kledingwinkel graag uitbreiden en getuige zijn van het succes van haar kinderen. ‘Tegen de jongere generaties, waar ze ook zijn, zou ik willen zeggen: Wees altijd aardig en zorg dat je van betekenis voor anderen bent. En onthoud: Dat wat gemakkelijk komt, zal niet lang duren en wat lang duurt, zal niet gemakkelijk komen.’
