'Het leven gaat over hoeveel je bereid bent te geven’
‘Als ik 1 woord zou moeten kiezen om mijn verhaal te beschrijven, dan zou dat ‘onvoorwaardelijk’ zijn. Dit woord geeft aan hoe ik mijn leven leid. Ik geloof dat het leven niet draait om macht of om impact en hoeveel je daarvan hebt. Nee, het leven gaat over hoeveel je bereid bent te geven. Zonder voorwaarden of beperkingen.’
De 55-jarige Raveca groeide op op het platteland van Cluj-Napoca in Roemenië. Ze was de jongste van 3 kinderen. Al vroeg werd van Raveca verwacht dat ze haar deel van de huishoudelijke taken op zich zou nemen. Dit heeft een grote invloed gehad op haar leven en op haar karakter. In de loop der jaren heeft ze veel mensen geholpen, ongeacht de tol die dit van haar eigen leven eiste.
Onvoorwaardelijk geloof
Raveca gelooft onvoorwaardelijk in God. Met heel haar hart geeft ze liefde. Ze investeert en offert alles op wat ze heeft. Zonder grenzen en zonder voorwaarden. De basis voor haar levenshouding is gelegd door haar moeder. ‘Mijn opa was een zware alcoholist. Dit leidde tot een belofte van mijn moeder aan God: als Hij haar een man zou geven die niet zou drinken, zou ze haar leven aan Hem wijden. Haar gebeden werden verhoord en ze trouwde inderdaad met zo'n man.’
Zo kwam Raveca's moeder terecht in de eerste vergadering van het Leger van God - een evangelische beweging van de Roemeens-Orthodoxe Kerk. Door haar belofte in te lossen, creëerde haar moeder een nieuwe weg voor zichzelf en voor de volgende generaties. ‘Ik ben in de voetsporen van mijn moeder getreden.’
Liefde voor haar man
Raveca trouwde zelf ook met een fijne man, Vasile. Nadat de grenzen met het westen open waren, ging Vasile aan de slag als vrachtwagenchauffeur. Hij was voor zijn werk vaak weg. Een keer zou hij een week wegblijven. Die week werd echter een maand. Hij bleek vast te zitten. Ver van huis, zonder geld, zonder eten en zonder telefoon. Hij kon niet terug, omdat hij de vrachtwagen niet kon laden. Raveca: ‘Er zijn geen woorden om te beschrijven wat ik voelde toen ik hem op een avond door de deur zag lopen. Ik voelde me opgelucht en ik huilde en snikte. Toen hij zag hoe ik me voelde, besefte hij dat ik echt van hem hield.’
Raveca straalt nog steeds elke keer van vreugde als ze haar man ziet. Ook al was de laatste keer dat ze hem zag slechts 5 minuten geleden. Hoewel ze vroeger het grootste deel van de tijd alleen was - jonglerend met werk, het opvoeden van hun kinderen en het zorgen voor het huishouden - heeft ze altijd van haar man gehouden en hem gekoesterd. Ze heeft zich nooit teruggetrokken toen het moeilijk was. Ze deelden altijd hun verantwoordelijkheden en lasten.
Kansarme gezinnen
In 1993 startte Raveca met vrijwilligerswerk. Ze onderzocht verschillende sociale gevallen en uiteindelijk hielp ze in ongeveer 3 jaar tijd meer dan 2.000 kansarme gezinnen in heel Roemenië. Ze nam ook deel aan verschillende sociaal-ondernemende initiatieven.
‘Ik ben iemand die andere mensen te hulp schiet. Zo ben ik altijd geweest. En ik heb geprobeerd dit door te geven aan mijn kinderen. Ik ben nooit iemand geweest die aan de kant staat en toekijkt hoe iemand lijdt. Veel mensen begrijpen dat niet. Sterker nog, ze veroordelen me ervoor. ‘Waarom bemoei jij je met andermans zaken? Waarom geef je om hun behoeften?’ Maar, weet je wat? Ik geloof dat God mij altijd onder Zijn hoede heeft gehouden. Dus ik moet hetzelfde doen, anderen onder mijn hoede houden', legt Raveca uit.
Sponsorkind in Kenia
Raveca houdt ervan anderen te helpen en wanneer het kan doet ze dat ook. Haar hulp beperkt zich niet alleen tot inwoners van Roemenië. Zo heeft ze bijvoorbeeld ook een meisje in Kenia gesponsord. Het kleine bedrag dat Raveca elke maand doneerde, hielp dit meisje om haar droom om verpleegster te worden waar te maken.
‘Ik ben op mijn best als mijn huis gevuld is met mensen. Als de gelegenheid zich voordoet, nodig ik mensen uit. Vrienden of vreemden - iedereen is welkom. Ik heb groepen jongeren van de kerk in mijn huis gehad. Ik heb ze een goede nachtrust en een goede maaltijd bezorgd.’