Martha (50)

Scroll down

TZ_Martha (4)
TZ_Martha (1)
TZ_Martha (2)
TZ_Martha (3)
TZ_Martha (5)

'Als je in actie komt, komen er mogelijkheden op je pad’  

De Tanzaniaanse Martha (50) is getrouwd en moeder van 4 kinderen. Toen het gezin in geldnood verkeerde en honger leed, nam zij - ondanks de tegenstand van haar man en het gebrek aan een opleiding - het initiatief om zelf geld te verdienen. Tegenwoordig werken zij en haar man samen en verdienen ze genoeg geld voor hun gezin.

 

‘Ik ben al jong van school gegaan en ging toen bij mijn tante wonen. Zij beloofde mijn ouders dat ze me naar een beroepsschool zou sturen, omdat ik kleermaker wilde worden. Mijn tante hield haar belofte, maar het duurde niet lang. Opnieuw stopte ik met school. Ik heb mijn opleiding nooit afgemaakt en mijn dromen vielen in duigen.

 

Vrij snel daarna trouwde ik. Ik was nog erg jong, eigenlijk nog maar een meisje. Ik had niet veel levenservaring en mijn man ook niet. Hij had altijd bij zijn ouders gewoond en had geen vaste baan. We moesten vanaf nul beginnen. In het begin van ons huwelijk zorgde ik voor het huishouden en verwachtte ik van mijn man dat hij voor ons en voor onze kinderen zou zorgen.

 

Hongerlijden

Het leven was niet gemakkelijk. Geld was schaars, mijn man kon nauwelijks 2 maaltijden op tafel zetten. Op sommige dagen hadden we zelfs maar 1 maaltijd. We hebben 4 kinderen gekregen, 2 zonen en 2 dochters. Ik kon niet meer achteroverleunen en niets doen. Elke ochtend wakker worden zonder eten en mijn kinderen honger laten lijden, dat was geen optie. Het was tijd voor mij om actie te ondernemen.

 

Enkele vrouwen in mijn gemeenschap vertelden me over een organisatie die mensen op het platteland helpt. Deze organisatie leert mensen een vak, hoe ze werk kunnen vinden en hoe ze hun bedrijf kunnen laten groeien. Aanvankelijk wilde mijn man niet dat ik buitenshuis ging werken of meer vrijheid kreeg. Soms mishandelde hij me zelfs, omdat hij vond dat ik mijn verantwoordelijkheden als echtgenote en moeder niet nakwam. Maar mijn man zat zonder werk, dus ik had geen keus.

 

Zelf voedsel produceren

Ik kreeg niet veel rust in die tijd. Ik voelde me vaak zwak en moe. Het was zwaar om tegelijkertijd te werken en voor de kinderen te zorgen. Toen ik de eerste lening van de stichting kreeg, besloot ik te gaan boeren. Er is immers altijd vraag naar voedsel en ik kan het gemakkelijk produceren en verkopen. Toen ik mijn eerste oogst binnenbracht - 20 zakken maïs en 10 zakken bonen - veranderde mijn man. Hij was positief verrast en begon me te steunen.

 

Samenwerken met man

Een tijdje later werd mijn man lid van een zelfhulpcoöperatie voor mannen in onze gemeenschap. Toen mijn man en ik begonnen samen te werken, werden de resultaten van ons werk beter en leverde het ons steeds meer op. Ik heb ook deelgenomen aan een workshop over ondernemerschap. Met alle kennis die ik tijdens deze workshop heb opgedaan, kon ik in mijn huiskamer een klein winkeltje beginnen. We hebben nu een koe en wat pluimvee. Op een gemiddelde dag verkopen we minstens 10 liter melk en 3 tot 4 kratten eieren.

 

Dit alles heeft mij geleerd dat als je blijft zitten en wachten, je leven aan je voorbij zal gaan. Maar als je in actie komt, initiatief neemt en nieuwe vaardigheden leert, dan zullen er allerlei mogelijkheden op je pad komen.’